Mi querido Buenos Aires

Als ik alles van de afgelopen week moet gaan opsommen met daarbij de gedachte dat ik al niet zo kort van stof ben zijn we voorlopig nog niet klaar.

Wat ik wel even kwijt wil is dat ik weer een fantastische tijd in Buenos Aires heb gehad. Ik heb gedanst bij DNI tango, ik ben vaak met Damian op pad geweest, ik heb lekker gegeten, langs het kantoor geweest en echt genoten van het goede leven.

Terwijl ik dit schrijf en de afgelopen 1,5 week reflecteer zit ik op een paradijselijk plekje aan de Rio Parana met uitzicht op het water, omringd door zingende vogels en waar nu een dan een windvlaagje ervoor zorgt dat de zon me niet weg brandt. De perfecte locatie voor het bijwerken van mijn blog.

Een van de mooie herinneringen tijdens mijn verblijf in Buenos Aires is dat ik een dagje foto's ben gaan schieten met Damian op de antiekmarkt in San Telmo. Ik ben op plekken gekomen waar ik anders niet snel had beland, daar hou ik van! Het grootste voordeel was nog dat ik ongestoord foto's kon maken en Dami bij me had om de boel in de gaten te houden. Ik weet dat hij fotograferen ook leuk vindt, dus ook hij was helemaal in zijn element. Steeds vaker werd de camera van de een naar de ander geslingerd als we weer iets zagen. "Dame un momento la camera Helen" en weg was hij. Uiteindelijk was het Dami die nog bijna beroofd werd op de markt, hij voelde gelukkig op tijd dat de rits van zijn tas werd opengemaakt.

We hebben lekkere empanadas gegeten, gelopen, gewinkeld en alles gevonden wat we wilden. Die avond zijn we VLEES gaan eten op aanbeveling van Emilio. Niet zo'n beetje ook. Argentijnen zijn naast de gewone bonken vlees ook gek op orgaanvlees. Ik heb die avond kennis gemaakt met de smaak van nieren. Niertjes met citroensap erover. Damian is er in ieder geval gek op, dat was duidelijk. Heftig voor mij aan het begin vanwege de typische smaak, maar alles went. Ik ben de moeilijkste niet. Verder hebben we nog wat morcilla (bloedworst) en gegrilde kaas op voordat we daadwerkelijk begonnen met eten. Een normaal mens was uitgegeten... Met zijn tweeën hebben we nog een homp bife de chorizo en varkensvlees naar binnen gewerkt. Dit allemaal samen met een lekkere Malbec maakte de avond compleet.

Zoals ik al zei genoot ik volop van het goede leven. Empanadas, pizza in het kantoor van Esteros, vlees en nieren :P eten met Damian, kwart liter ijs bij Freddo met heftige smaken als dulce de leche en chocola (onder het mom van als je het doet, doe het dan goed) en de simpele maar o zo lekkere tostado als merienda. Dit laatste komt trouwens gewoon neer op een flinke stapel tosti's die je tussen je lunch en diner naar binnen werkt onder het genot van een koffie of thee.

Verschillende keren 's avonds op pad geweest. Een keer met Emilio plus aanhang en vriend van hem, een aantal keer met Damian natuurlijk en met Miguel (een andere vriend die ik via Casa Reconquista ken).

De laatste volle dag in Buenos Aires ben ik met Miguel door La Boca en het minder bekende Barrancas gaan wandelen. La Boca staat niet bepaald bekend als de meest prettige wijk om gezellig rond te wandelen laat staan in je eentje als blondine met een grote camera in je hand. Opnieuw het voordeel van met een local de wijk verkennen is:
1. Je ziet de huizen van binnen en krijgt een echt idee van het lokale leven, want we zijn de tour tenslotte bij hem thuis begonnen. Zo kom je erachter hoe de mensen in deze (arme) volksbuurt echt wonen. Miguel woont trouwens verre van verkeerd! Vanaf zijn dakterras heeft hij uitzicht op het Boca stadium en kan hij op die manier iedere wedstrijd een beetje bijwonen. Je hebt ook vrij grote verschillen tussen de armere famikie's en familie's die het gewoon ok/goed hebben.
2. Je kunt foto's maken zonder continu bezig te zijn met je spullen dicht tegen je aan te drukken en om je heen te kijken.
3. Je komt op plekken waar je anders een rechtsomkeert had gemaakt omdat je je niet helemaal comfortabel voelt.
4. Je hebt uitleg van iemand met kennis, passie en trots voor de wijk waar hij woont wat hij maar al te graag wil overbrengen.

Ik kan nog wel even doorgaan, maar dit lijken mij al genoeg argumenten. Kortom, een topmiddag gehad! Lekker gegeten in een lokale tent waar dus echt alleen maar Argentijnen kwamen, we hadden heerlijk weer om rond te wandelen en ik heb mijn zin gekregen om na 2 jaar terug in La Boca te zijn.

Die avond na de tango waar ik iedereen gedag heb gezegd voelde ik me al een beetje down worden. De meeste kennen je, ze praten blijkbaar over je want er kwam een leraar naar me toe die ik wel ken van hallo en doei zeggen maar nooit een privé les mee heb gehad en die kwam speciaal nog even vertellen dat hij van Marcos had gehoord dat ik al wegging. Was hij te laat me mee uit te vragen vroeg hij nog. De tijd is opnieuw voorbij gevlogen en het is weer tijd om door te gaan. Damian is nog naar het hotel gekomen om me gedag te komen zeggen en dat viel toch wel zwaar.

Waar ik mee begon toen ik arriveerde in Buenos Aires, dat het mijn "segunda casa" is, dat blijft! Een liefde voor de stad en voor het land die maar blijft groeien.

Op naar de volgende prachtbestemming...

Tips:
Tango @ DNI Tango
Vlees eten in La Cabrera (Palermo), La Brigada, uit verslag (San Telmo) of La Cabaña (Puerto Madero)