Puerto Iguazu

Na een pittige dag was het weer tijd om op tijd op te staan voor mijn eerste excursie naar de Iguazu watervallen. Om kwart voor 8 stond de chauffeur klaar om me naar het verzamelpunt te brengen voor mijn excursie naar de Braziliaanse zijde.

Het duurde even aangezien het ophalen altijd rampzalig is als je een bus vol Argentijnen of Brazilianen hebt (beginnen te ontbijten op het tijdstip dat de excursie begint enzo). Uiteindelijk dus op naar de Braziliaanse kant waar ik een moeder met dochter uit Gran Canaria leerde kennen. In de middag ben ik nog naar het vogelpark van Iguazu geweest wat niet echt een succes was. Ze noemen het een park, de dieren leven als in de dierentuin maar je noemt het ook weer geen dierentuin. Hoe dan ook was het niet iets wat iedereen zijn verwachtingen overtrof. Wel heb ik een aardige Argentijnse meid ontmoet waar ik de tijd nog leuk mee kon doorbrengen. Ik heb gemerkt dat Argentijnen in het algemeen anti dierentuin zijn. Het is dat deze excursie verkeerd verkocht is waardoor niemand had verwacht dat het echt een dierentuin zou zijn met kleine hokjes want allen hadden haat aan de Zoológico. Na het dierenpark werd ik naar een andere auto gebracht terwijl de rest van de club ging shoppen in de outlet om nog een catamaran tour te gaan maken. Bij de pick up kwam ik de Canarische familie weer tegen! Dit keer moeder, dochter en oma. Met hun aan tafel gezeten op de boot en een onwijs gezellige tijd gehad. Wat een lieve mensen! En op de boot? Gekkenhuis. Zet een Argentijnse smartlap neer, vraag iedereen liedjes als "bloed, zweet en tranen" mee te zingen en iedereen gaat los! Mensen begonnen te springen, dansen, schreeuwen, zingen en ze konden niet wachten met zijn allen het podium te betreden en de microfoon in de hand te houden. Na de hilarische tocht werden we terug naar onze hotels gebracht en daar in hotel, Selva de Laurel, wat gegeten en naar bed gegaan. De volgende dag weer vroeg op.

Vandaag was het tijd om de Argentijnse zijde van de watervallen te bezoeken. Dit keer waren we met een kleinere club, maar een fikse vertraging bij ophalen opgelopen. Ik blij dat ik de laatste op de lijst was om op te pikken! Weer een prachtige dag gehad in Iguazu, maar de wind stond niet zo gunstig. Bij de Garganta de diablo stond de wind onze kant op waardoor we buiten heel veel water niet veel konden zien. Op dat soort momenten ben ik zooo lucky. 2 jaar geleden was ik hier al met nog betere condities om de watervallen te zien. Wat voor mij een kleine teleurstelling was, was voor andere mensen een onevenaarbare belevenis en weten niet hoe mooi de watervallen ECHT kunnen zijn. Ik ben blij de watervallen in verschillende condities te hebben gezien en spectaculair blijft het hoe dan ook! Zeiknat en met felle zon (dus je was snel weer droog) reden we met de trein naar de overige watervallen die ook weer prachtig waren. Ik ging ook weer de Gran Aventura doen. Hierbij maak je een kleine jungle tocht van 5 km. in een jeep en vervolgens ga je aan board van een zodiac boot waarmee je tot aan de voet van de watervallen vaart. Je wordt zeik en zeik nat, een douche is er niets bij, maar zo fantastisch!! Het enige wat je kan doen is het uitschreeuwen van het lachen. Ik wist natuurlijk opnieuw wat ik kon verwachten, maar de dame waarmee ik ging dus niet en we hebben zo ontzettend veel lol met zijn tweeën gehad. De gids Luchi, die tevens 2 jaar geleden ook mijn gids is geweest, stond ons op te wachten voor de lunch.

Luchi nam me dus mee uit lunchen, het voordeel als ze weten dat je reisagent bent. Deze tijd hebben we gebruikt om de hotels goed door te spreken, de excursies, de werkwijze etc. Heel de groep was door Luchi inmiddels ingelicht dat ik touroperator ben en op inspectie ben. Iedereen vroeg me continu van alles en toonde erg veel interesse. Ook wilde iedereen mijn contact hebben om in contact te blijven zodra ik terug in Nederland zou zijn. Ook weer gekkenhuis hoe iedereen door elkaar heen vragen aan het stellen was en probeerde aandacht te krijgen, hun mening te geven over de zaken in Iguazu en mijn mening te vragen. Wij zeggen dat Nederlanders kunnen klagen, maar de Argentijnen hoor ik niet veel anders doen! Er zaten 2 zeurpieten in de groep waaronder die vrouw waarmee ik de Gran Aventura heb gedaan. Ik had er geen last van, maar het was een moeilijke vrouw voor de gids die elkaar slecht lagen. We zaten nog geen 5 minuten met zijn allen in de bus en de discussie/ruzie ontstond. Iedereen begon te roepen en te schreeuwen naar elkaar om vooral boven elkaar uit te kunnen komen. Waar ging het over? Het ophalen van de ochtend. Temperament, temperament!!
's Avonds lekker in het dorpje met wat live muziek gegeten en mezelf prima vermaakt met het kijken van mensen!

Dit is alweer mijn laatste volle dag in Iguazu. De volgende dag staat de Itaipu dam op het programma en daarna door naar Rio!