Buenos Aires, mi segunda casa

Hola a todos!

Het is weer zover, ik ben opnieuw het vliegtuig ingestapt op weg naar mijn geliefde land Argentinië.

Vanaf het moment dat ik de arrivals afgeladen met mijn rugzak om binnen kwam wandelen kwamen de herinneringen van 2 jaar geleden direct bovendrijven. Meteen viel mijn oog op de vrouw die netjes met een bordje in haar hand mij stond op te wachten op de luchthaven om me naar de chauffeur te brengen. Deze dame met het bordje in haar hand ben ik (inmiddels alweer bijna 2 jaar geleden) ook een tijdje geweest wanneer er dus klanten aankwamen op Ezeiza Ministro Pistarini airport.

De rit naar het hotel was heerlijk Argentijns. Door de mist en regen zag je geen hand voor ogen en vanwege het verassende, alsmaar terugkerende, "fin de semana largo" (lange weekend) waren de snelwegen lekker vol met Argentijnen die als sardientjes de stad uit vluchten. Dit allemaal ging gepaard met een hoop gemopper, getoeter en vooral elkaar lekker insluiten wat leidde tot redelijke horrormomentjes. Het gekke is dan wel weer dat wij in Nederland gelijk een kettingbotsing veroorzaken terwijl ik hier in deze chaos nog nooit een auto ongeluk gezien heb!

Na een hoop tijd te hebben verloren in het verkeer kwam ik aan in mijn hotel. Een super leuk hotel op een prima locatie in Palermo Hollywood is voor de komende nacht mijn verblijfsplaats. De netjes geklede, jonge, mannelijke receptionisten (waar ik blijkbaar nog een grappige opmerking over maakte) hielpen me graag verder. Zij hielden ook wel van een praatje en voordat ik het doorhad liep ik met een compleet boekwerk rond bestaande uit het programma van het tango festival Buenos Aires dat vandaag begonnen is. Eén van de 'chicos' danste voorheen ook, dus die hielp me graag verder met de inlichting over het festival dat de komende weken gehouden wordt. Leuk, leuk, leuk! Dat begint goed.

Zodra ik mijn kamer op kon en het internet (waar ben je nog zonder internet) had aangezet sprong het eerste berichtje van Damian binnen "Welkom in je 2e huis". Gelijk contact met hem opgenomen en binnen een paar uur hebben we elkaar getroffen in de stad op het beroemde Plaza de Mayo. Damian was gewoon aan het werk, dus ik ben in zijn lunchpauze met de metro die kant op gegaan om daarna samen ergens te gaan eten. Dat gaat toch ook zo makkelijk, die metro! In een half uur was ik van Palermo Hollywood in hartje centrum van de stad beland. In Nederland doe je er net zo lang over om van Spijkenisse naar Rotterdam met de metro te komen wat nog best een afstand lijkt en hier ben je nog maar een fractie verder op de kaart. Hoe dan ook, mijn Argentijnse Ov-kaart werkte dus nog steeds!

Hier zie je overal speciale lunchdeals waar je voor 100 pesos (nog geen 10 euro omgerekend) een hele uitgebreide lunch met warme maaltijd, drankje en toetje hebt. We hebben in een typisch Argentijnse locatie gegeten, ook weer helemaal leuk!

Vervolgens ieder weer zijnsweegs gegaan om elkaar later wellicht weer te treffen. Het begon wat te regenen en het was behoorlijk fris dus ik ben even door naar het hotel gegaan waar ik de receptionist, natuurlijk, weer trof. Ditmaal met een andere collega die zich maar al te graag bij het gesprek wilde mengen en weer hebben we een tijdje staan kletsen over alle mogelijkheden in de omgeving van het hotel op gebied van bars, restaurantjes etc. Ik heb nog wat leuke tips! Het zijn allemaal mensen uit het toerisme (touroperating net als ik en hotellerie) die een indirecte collega maar al te graag willen helpen. "Alles ter bevordering van de verkoop" gaven ze er al bij aan.

Met mijn favoriete drankje zit ik nu dus rustig even mijn blog bij te werken voor zover dat op dit moment mogelijk is en alles even tot me te nemen wat me in de eerste paar uur direct is opgevallen. Een paar dingen die me gelijk (opnieuw) zijn opgevallen:
- Wat wordt de stad schoner iedere keer dat ik terugkeer!
- Mijn 1e gevoel zegt dat je iets relaxter over straat kunt (kan ook aan de wijk liggen die gewoon goed is), maar dat je wel al snel weer struikelt over een stel zielige kindjes die door hun ouders de metro worden ingestuurd om geld te bedelen door briefjes en lolly's op je schoot te leggen. Daarbij zag ik letterlijk gebeuren dat er wisseling van de wacht werd gehouden alsof het een estafette is. 2 kindjes (waarvan 1 nog maar amper kon lopen, zo klein, met een meisje van hooguit 6-7 jaar) springen de metro uit, tikken de volgende met een lege beker in zijn handen aan die vervolgens de metro inspringt en hetzelfde riedeltje uitvoert. De ouders zitten rustig op een bankje de pas uitgestapte kinderen op te wachten om het geld te innen. Te triest voor woorden! Een Argentijnse vrouw zag mijn gezicht waarop zij reageerde "Ik heb er ook geen woorden voor lieverd".

Hoe vaker je in een stad komt, hoe beter je de stad leert kennen en hoe vaker je de "minder goede dingen" van een plek meekrijgt. Kom je voor het eerst een paar dagen in Buenos Aires is alles fantastisch, goed en mooi. Vandaag had ik het met de chauffeur over het land Argentinië met haar politieke status en corruptie dat het land kent waarop hij het volgende zei: "Wij Argentijnen zeggen altijd het volgende: Ons land is prachtig, behalve de Argentijnen" waarop hij nog even zegt "Die verpesten alles!!". Met de Argentijnen moet je altijd oppassen wanneer je op het onderwerp 'politiek' uitkomt. Als je eenmaal begint kom je er niet meer vanaf!

De vakantie is begonnen, ik zit praktisch middenin het feestleven dus vanavond tijd voor wat drankjes voordat ik morgen alweer voor een paar dagen naar Mar del Plata vertrek om mijn amigo Charlie te bezoeken!

Tips van de dag:
- gebruik in Bs. As. het openbaar vervoer en kijk op:
http://comollego.ba.gob.ar/
om je route van A naar B uit te stippelen, ideaal!
- drink 'Paso de los Toros - pomelo' de perfecte dorstlesser :)

Chau chau!
Helen