Gletsjers, gletsjers en nog meer Gletsjers

Inmiddels ben ik alweer terug van deze mooie reis, maar ik ben nog lang niet uitgepraat!

Vanuit Torres del Paine ben ik met een transfer terug gebracht naar het prachtige Remota hotel. Ongelofelijk de architectuur van dit hotel, de manier waarop ik ontvangen ben en dat er nog hotelkamers zonder internet en televisie bestaan! Weer lekker even gerelaxt en aangezien ik mijn Chileense pesos nog kwijt moest heb ik super lekker en luxe gegeten in het hotel. Gelijk weer een goede vitamineshot gekregen.

De volgende dag pakte ik de bus naar El Calafate, hier had ik echt heel veel naar uitgekeken. Eindelijk zou ik dan naar de beroemde Perito Moreno gletsjer gaan. De rit ging eigenlijk nog vrij vlot, de grens was dit keer vrij gemakkelijk en na 4 uur in de bus kwamen we dus aan in El Calafate. Braaf stond daar mijn transfer klaar om mij naar Hosteria Hainen te brengen. De rest van de middag/avond was ik vrij en heb ik naast het dorpje te bezoeken weinig gezien of gedaan.

De dag erna had ik de Big Ice excursie. Mijn voeten waren nog steeds pijnlijk en ik heb bij de apotheek een goede voorraad pleisters en dergelijke gehaald om de Big Ice te kunnen overleven. Deze excursie was FANTASTISCH!! Eerst zijn we vanaf de balkons de Perito Moreno gletsjer gaan bekijken wat al erg indrukwekkend was. Vervolgens reden we nog een stukje verder en zijn we opgesplitst in kleine groepjes. Een wandeling van ongeveer een uur bracht ons naar het ijs. Hier gingen onze ijs spikes onder de schoenen en had ik het geluk in de avontuurlijke groep te zitten. Wij hadden flink de vaart erin op het ijs en mochten dan ook de pittige route nemen. Twee gidsen gingen net als met de andere groepen met ons mee en we hebben uiteindelijk ongeveer 3 uur over het ijs gelopen. De kleuren waren prachtig en er werden verschillende kleine meertjes gecreëerd door stenen die door de wind op het ijs terecht zijn gekomen en steeds dieper in het ijs zijn gesmolten. Op een gegeven moment kwamen we aan bij onze lunchplek waar we dus ruim 1,5 uur verwijderd waren van 'het land' en om ons heen alleen maar ijs zagen. We zaten op dat moment ten midden van de Perito Moreno gletsjer die nog altijd aangroeit en weer afbrokkelt. Hier en daar hoor je het ijs wel eens kraken al is dit vanaf de balkons beter te horen. De gletsjer bestaat namelijk uit 2 delen. Een deel dat afbreekt en een deel dat aangroeit. Hoe dan ook was het een ultieme ervaring en gaf het een machtig maar tevens ook klein gevoel om daar op het ijs te zitten met naast de rest van je kleine groepje niets of niemand om je heen. Eind van de middag terug gekomen en 's avonds nog wat met de gids wat wezen eten en drinken.

De volgende ochtend ben ik opnieuw opgehaald, dit maal voor een excursie langs alle gletsjers. De boottocht zou in totaal 7 uur in beslag nemen en we hebben inderdaad ruim 7 uur gevaren. Het was lang, maar ook heel bijzonder! Op de boot ontmoette ik een alleen reizende jongen uit Duitsland die nu in Spanje en weet ik veel waar allemaal woont. We hadden het gezellig en konden elkaar een beetje bezig houden tijdens de boottocht. Ik dacht dat ik veel foto's maakte, maar hij kon er helemaal iets van! 's Avonds zijn we samen nog wat gaan eten om de avonduurtjes ook nog wat op te vullen. Was gezellig en na het etentje en drankje in de bar hebben we elkaar gedag gezegd en zonder ook maar 1 dingetje in de zin van e-mail, facebook, telefoonnummer uit te wisselen zijn we onze eigen weg weer gegaan. Zo kan het dus ook! Voor mij was het de laatste dag El Calafate... de volgende dag op naar El Chaltén.

Nog meer trekkings met kapotte hielen, dat belooft wat...
El Calafate vond ik in ieder geval erg mooi en indrukwekkend. Het plaatsje zelf stelt maar weer weinig voor, maar het heeft zeker niet aan mijn verwachtingen ondergedaan.