Ushuaia, het einde van de wereld
Door: Helen
Blijf op de hoogte en volg Helen
09 December 2013 | Argentinië, Ushuaia
Alweer mijn laatste stop in Patagonië. Wat is de tijd toch snel gegaan besef ik me steeds meer. Met een korte vlucht van ongeveer een uur vloog ik van El Calafate naar Ushuaia.
Ik had geen flauw idee wat ik me bij Ushuaia moest voorstellen aangezien ik zoveel wisselende verhalen gehoord heb. Ja, wat trekt mensen naar Ushuaia: Tierra del Fuego oftewel Vuurland oftewel 'Het einde van de wereld'. Ik vond het persoonlijk verrassend leuk! Ushuaia ligt echt op een eiland en was dan in de geschiedenis ook een gevangenis voor de zwaarste criminelen uit Argentinië aangezien er niet gevlucht kon worden. Eiland, kou, snijdende wind en geen dorp of mens te bekennen.
De eerste dag was nog even een lachtertje. Ik werd opgevangen door Jessica, een hele leuke meid van de lokale agent waarmee ik op reis was. Zij was volgens mij ook weer eens blij een jonge reizigster te zien tussen al die grijze koppen. Ik werd als laatste naar mijn hotel gebracht wat nog interessant werd. We kwamen aan en toen bleek mijn kamer geannuleerd te zijn! Ik zou één nacht in het ene hotel verblijven en twee nachten in het andere. Nu leek het erop dat ik ineens drie nachten in het andere hotel zou blijven. Wij daar dus naartoe, bleek ik daar ook niet geboekt te zijn. Ja, voor de andere twee nachten. Wij dus weer bellen met de reisorganisatie en werd het opgelost. Jessica bood al een overnachting bij haar thuis aan, wat een tikkeltje overdreven maar wel heel lief was, maar voor we het wisten zaten we voor de 3e keer in het busje opweg naar het 1e hotel. Alles goed en wel geregeld kon ik lekker even iets gaan eten in het centrum en wat rondlopen. Het was een lekker mild klimaatje. Wel aardig wat wind, maar dat was ik onderhand wel gewend. Die avond nog even ergens wat wezen eten wat eigenlijk vrij weinig voorstelde en ik was wat sombertjes in de avond. Ik ben dus lekker naar bed gegaan, lekker uitrusten en de volgende dag was weer een nieuwe :) Nieuwe dag, nieuwe kansen.
De volgende ochtend werd ik dus opgehaald voor mijn excursie Vuurland. Een hele leuke gids, vrij jonge vrouw en heel spontaan nam mij met een Chinees meisje de ochtend mee naar Tierra del Fuego. Aangezien we gewoon een privé excursie bleken te hebben door de afzeggingen konden we veel meer doen! We hebben meer gelopen, op paden gelopen die ze normaal niet nemen, beverplaatsen bekeken. Helaas geen bever gespot want die zijn overdag nergens te bekennen. Wel hebben we de enorme ravage gezien die ze achterlaten als ze 'even niet thuis' zijn. Ook hebben we aan het einde van de excursie ons paspoort nog kunnen stempelen met voor mij 'the special surprise' "We love Máxima". Het stempelen gebeurde in het meest zuidelijke postkantoor ter wereld met de beroemde stempel man die al jaren in dat hokje onder andere paspoorten loopt te stempelen. We mochten dus ook alleen een stempel laten zetten als er een sticker met een foto van hem bij kwam. Nou...je moet er iets voor overhebben toch??
Na het paspoort stempelen zijn we terug naar Ushuaia gereden en werden we weer afgezet. De gids had een leuke lunchtip voor mij, wat ook echt een groot succes was, waarna ik vervolgens naar de pier ben gelopen voor de navegación (boottocht) over het beagle kanaal. Tijdens deze excursie heb ik zeeleeuwen gezien, de vuurtoren van Ushuaia en een paar van de ontiegelijk veel kleine eilandjes waarbij sommige tot chili en sommige tot Argentinië behoren. Ushuaia ligt enorm dicht tegen de grens met Chili aan en er wordt om verschillende eilandjes en de titel wie de meest zuidelijke plek heeft nog steeds gebekvecht. Ja, Chili heeft inderdaad nog een dorpje dat zuidelijker ligt, maar omdat het een dorpje is wordt het niet geteld als zuidelijkste en aangezien de Antarctica cruises vanaf Ushuaia vertrekken en Ushuaia een vrij toonaangevende stad voor de regio is, is deze verkozen tot meest zuidelijke. Het is allemaal wat! Waar kun je je druk om maken denk ik dan.
De laatste twee nachten verbleef ik in het mooie en super centraal gelegen Lennox hotel. Lekker comfortabel en gezellig om hier te verblijven. Ik had zelfs een balkon met uitkijk op de hoofdstraat die écht nog best levendig is!
Ik heb me prima vermaakt in Ushuaia en zo zie je maar hoe meningen kunnen verschillen. Misschien kom ik hier ooit nog wel terug om mijn droom als ski lerares te verwezenlijken!
Trouwens, als je op Ushuaia vliegt lijkt het net of het vliegtuig rechtstreeks het water in ploft. Gelukkig viel dit uiteindelijk wel mee ;)
Ik had geen flauw idee wat ik me bij Ushuaia moest voorstellen aangezien ik zoveel wisselende verhalen gehoord heb. Ja, wat trekt mensen naar Ushuaia: Tierra del Fuego oftewel Vuurland oftewel 'Het einde van de wereld'. Ik vond het persoonlijk verrassend leuk! Ushuaia ligt echt op een eiland en was dan in de geschiedenis ook een gevangenis voor de zwaarste criminelen uit Argentinië aangezien er niet gevlucht kon worden. Eiland, kou, snijdende wind en geen dorp of mens te bekennen.
De eerste dag was nog even een lachtertje. Ik werd opgevangen door Jessica, een hele leuke meid van de lokale agent waarmee ik op reis was. Zij was volgens mij ook weer eens blij een jonge reizigster te zien tussen al die grijze koppen. Ik werd als laatste naar mijn hotel gebracht wat nog interessant werd. We kwamen aan en toen bleek mijn kamer geannuleerd te zijn! Ik zou één nacht in het ene hotel verblijven en twee nachten in het andere. Nu leek het erop dat ik ineens drie nachten in het andere hotel zou blijven. Wij daar dus naartoe, bleek ik daar ook niet geboekt te zijn. Ja, voor de andere twee nachten. Wij dus weer bellen met de reisorganisatie en werd het opgelost. Jessica bood al een overnachting bij haar thuis aan, wat een tikkeltje overdreven maar wel heel lief was, maar voor we het wisten zaten we voor de 3e keer in het busje opweg naar het 1e hotel. Alles goed en wel geregeld kon ik lekker even iets gaan eten in het centrum en wat rondlopen. Het was een lekker mild klimaatje. Wel aardig wat wind, maar dat was ik onderhand wel gewend. Die avond nog even ergens wat wezen eten wat eigenlijk vrij weinig voorstelde en ik was wat sombertjes in de avond. Ik ben dus lekker naar bed gegaan, lekker uitrusten en de volgende dag was weer een nieuwe :) Nieuwe dag, nieuwe kansen.
De volgende ochtend werd ik dus opgehaald voor mijn excursie Vuurland. Een hele leuke gids, vrij jonge vrouw en heel spontaan nam mij met een Chinees meisje de ochtend mee naar Tierra del Fuego. Aangezien we gewoon een privé excursie bleken te hebben door de afzeggingen konden we veel meer doen! We hebben meer gelopen, op paden gelopen die ze normaal niet nemen, beverplaatsen bekeken. Helaas geen bever gespot want die zijn overdag nergens te bekennen. Wel hebben we de enorme ravage gezien die ze achterlaten als ze 'even niet thuis' zijn. Ook hebben we aan het einde van de excursie ons paspoort nog kunnen stempelen met voor mij 'the special surprise' "We love Máxima". Het stempelen gebeurde in het meest zuidelijke postkantoor ter wereld met de beroemde stempel man die al jaren in dat hokje onder andere paspoorten loopt te stempelen. We mochten dus ook alleen een stempel laten zetten als er een sticker met een foto van hem bij kwam. Nou...je moet er iets voor overhebben toch??
Na het paspoort stempelen zijn we terug naar Ushuaia gereden en werden we weer afgezet. De gids had een leuke lunchtip voor mij, wat ook echt een groot succes was, waarna ik vervolgens naar de pier ben gelopen voor de navegación (boottocht) over het beagle kanaal. Tijdens deze excursie heb ik zeeleeuwen gezien, de vuurtoren van Ushuaia en een paar van de ontiegelijk veel kleine eilandjes waarbij sommige tot chili en sommige tot Argentinië behoren. Ushuaia ligt enorm dicht tegen de grens met Chili aan en er wordt om verschillende eilandjes en de titel wie de meest zuidelijke plek heeft nog steeds gebekvecht. Ja, Chili heeft inderdaad nog een dorpje dat zuidelijker ligt, maar omdat het een dorpje is wordt het niet geteld als zuidelijkste en aangezien de Antarctica cruises vanaf Ushuaia vertrekken en Ushuaia een vrij toonaangevende stad voor de regio is, is deze verkozen tot meest zuidelijke. Het is allemaal wat! Waar kun je je druk om maken denk ik dan.
De laatste twee nachten verbleef ik in het mooie en super centraal gelegen Lennox hotel. Lekker comfortabel en gezellig om hier te verblijven. Ik had zelfs een balkon met uitkijk op de hoofdstraat die écht nog best levendig is!
Ik heb me prima vermaakt in Ushuaia en zo zie je maar hoe meningen kunnen verschillen. Misschien kom ik hier ooit nog wel terug om mijn droom als ski lerares te verwezenlijken!
Trouwens, als je op Ushuaia vliegt lijkt het net of het vliegtuig rechtstreeks het water in ploft. Gelukkig viel dit uiteindelijk wel mee ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
