Gemoedelijk Santiago

Hier ben ik dan, na uiteindelijk toch nog een voorspoedig verlopen reis met een zeer goede service aan boord van Air France en een van mijn Nederlandse tangoleraren de 1e vlucht voor me in het vliegtuig, in Santiago de Chile!

De afgelopen dagen heb ik Santiago een beetje meegemaakt en het woord dat ik zou gebruiken om deze stad te beschrijven is: 'gemoedelijk'. Dat klinkt toch best typisch als we praten over een Latijns Amerikaanse hoofdstad.

Ik ging naar deze stad toe met het idee dat ik net zo'n houding moest aannemen als in Buenos Aires wat inhoudt dat je continu op de hoede moet zijn, zeker moet overkomen en je niet gek moet laten maken door wat mensen op straat misschien tegen je zeggen. Santiago was een ware verademing toen ik hier in mijn eentje op pad ging. Natuurlijk zijn er plekjes waar je meer moet opletten, maar ik voel me in Amsterdam denk ik vaker onveilig dan hoe ik me hier de afgelopen 3 dagen gevoeld heb.

Gisteren ben ik in mijn eentje met de metro, in het donker naar de wijk Bellavista gegaan. Dit is de Bohemian wijk, erg leuk en vol met barretjes en restaurantjes. Mijn Hotel, Le Reve (echt super mooi en boutique den top), ligt in de wijk Providencia. Dit is een van de nieuwere wijken van de stad en kent dus ook niet echt traditionele koloniale gebouwen. Toch is het heel prettig, want opnieuw het is er rustig en veilig. Ook wordt het omringd door parkjes en is het gewoonweg prettig vertoeven.

Voordat ik op de metro stapte liet ik mijzelf goed informeren in het hotel over hoe, wat, waar en met name wat niet. Wat bleek, alles wat je in andere grote steden vooral niet moet doen, kan hier wel. Waar je op bepaalde plekken (ik noem geen namen) niet meer op straat met een kaart voor je neus (extra) de toerist moet uithangen en uitgebreid de weg moet gaan zoeken, kan hier geen kwaad. Camera mee op straat; geen probleem. 's Avonds als blondine in je eentje de metro pakken? Piece of cake. Als je even de weg niet weet? Gewoon vragen! Wat een makkie. De receptionist maakte nog de grap: "Ja, als de taxi chauffeur je bij het terugbrengen alsnog probeert op de lichten, dan roep je mij en dan sla ik hem neer". Oftewel, don't worry I'll be fine.

Daar ging ik dan en alles verliep inderdaad vlekkeloos. Wat een vriendelijke mensen overal en alles vooral relaxt! Op mijn gemakje liep ik naar Bellavista en zocht een leuk restaurantje uit. De Chilenen vonden het maar zielig dat ik alleen zat en konden niet begrijpen dat ik in mijn eentje op reis ben. Wat ik daar altijd op antwoord is: Ik reis dan wel alleen, maar zoals je ziet ben ik nooit echt alleen want er zijn altijd mensen die even een praatje komen maken. Hmmm ja, daar zat wel wat in.

Inmiddels werd ik nog best 'opgehouden' door de gesprekken die ik voerde dat ik vervolgens te laat terugkwam bij de metro. Hier is alles in de weekenden simpelweg dicht of gaat vroeg dicht. Zowel zaterdag als zondag!! Ik heb het dan met name over openbaar vervoer, winkels en zelfs vele restaurants. De metro stopt er op zondagavond om 22 uur al mee terwijl ik daar rond 23 uur aankwam. Het centrum, de parken alles is in het weekend rustig of simpelweg uitgestorven. Wat doen die mensen in hemelsnaam in hun vrije weekenden? "Ja, slapen, uitrusten en feesten", kreeg ik als antwoord.

Misschien heb ik dan ook niet echt een goed beeld van de stad hoe hij tijdens rush hour is door de week. Ook dit ben ik gaan testen door op maandagochtend voor mijn vlucht naar Calama nog even wat rond te wandelen. Ook hier alles ontspannen en relaxt. Ondanks dat er bijna niemand rondliep werd ik nog heel vriendelijk gewaarschuwd door een man die passeerde. Of ik wel goed wilde oppassen zo in mijn eentje op straat. Opnieuw zo oprecht vriendelijk.

Na dit verhaal hoop ik dat jullie snappen waar ik "Gemoedelijk Santiago" vandaan heb getrokken. Hier zou ik best nog eens terug kunnen komen.