Viva la Patagonia!

In dit verslag zal ik over mijn verblijf in Punta Arenas en Puerto Natales vertellen.

Opnieuw was ik verbaasd vanwege de perfecte organisatie en goed lopende horloges van de Chilenen. Steeds zijn ze ruim, maar dan ook ruim op tijd en komende ze met de meest chique wagens aanzetten om mij met privé vervoer te transporteren.

Nu werd ik met het transfer naar de luchthaven in Puerto Montt gereden om daar mijn vlucht naar het ECHTE Patagonië te pakken, namelijk Punta Arenas. Veelste vroeg was ik op de luchthaven, maar goed daar ben ik inmiddels aan gewend. Met ietwat vertraging vertrokken we richting de kou.

Toen ik aankwam in Punta Arenas sneeuwde het een beetje. Het was koud, er stond een harde Patagonische wind en Punta Arenas of beter gezegd Patagonië maakte zijn naam waar door 4 seizoenen in 1 dag de revue te laten passeren. Zoals ik al zei begonnen we met sneeuw dat overging op regen, hagel en zon! Voor ik het in de gaten had scheen de zon volop en werd het zelfs een soort van warm. Helaas was dit van korte duur met welgeteld 10 minuten. Ik kneep hem trouwens even toen ik aankwam in Punta Arenas, want mijn backpack kwam maar niet voorbij op de band. Ik denk ja hoor, zul je zien dat je in de vrieskou zit zonder kleding. Gelukkig heb ik hem toch nog gevonden. Opnieuw stond er netjes een mannetje op mij te wachten om me naar een prachtig hotel te brengen. De kamers waren lekker licht met uitkijk op het centrale plein van Punta Arenas. Jammer van het weer. Punta Arenas is een stad waar veel Tsjechische immigranten zijn. De stad heeft mij persoonlijk niet geraakt en ik vond zeker gezien het weer na twee uurtjes te hebben rondgelopen wel weer best. 1 Nacht was tevens genoeg. Eind van de middag klopte één van de kamermeisjes/vrouwen aan om me een bordje fruit te geven, lekker!! Verder gerelaxt en ben ik nog voor dat ik zou gaan eten in slaap gevallen haha oepsieee...

De volgende morgen werd ik weer opgepikt om vervolgens naar Puerto Natales gebracht te worden, een rit van ongeveer 3 uur. Ik had verwacht nu dan wel in een gedeelde transfer terecht te komen, maar nee! Opnieuw een privé transfer! Ik voelde me net de koningin. De chauffeur was, jawel, een Kroaat die niet wist te stoppen met vertellen. Och och och die man heeft de oren van mijn hoofd 'gel....' gepraat ;) en ik vond het dan ook niet erg toen we arriveerden in Puerto Natales, de toegangspoort naar het beroemde nationale park Torres del Paine.

Opnieuw slecht weer... tja wat ik slecht voor de mensen die daar wonen, maar met windkracht 10 plus en de bijbehorende windstoten van 140 kilometer per uur (wat daar het gemiddelde zo'n beetje is) kan ik toch wel zeggen dat het weer niet optimaal was. Opnieuw koud, want ja de wind komt toch uit de koude gebieden van de gletsjers en bergen. De vrouw bij de receptie vertelde me dat er windstoten van 250 kilometer per uur zijn gemeten in Torres del Paine. Ongelofelijk!! Het weer in Patagonië is daarnaast nooit te voorspellen wat het ook wel weer interessant maakt. Nou, deze dag was het dus lekker winderig en ben ik met zere hielen met blaren erop naar het centrum gelopen ongeveer 2/2,5 kilometer verderop. Wat foto's gemaakt, maar opnieuw was ik niet onder de indruk van de plaats. Even über gezond in zo'n vega tentje wat gegeten en gedronken en lekker de taxi terug gepakt.

In de hotelkamers van het prachtige en zeer interessante hotel Remota is geen televisie en geen internet. Wat doe je dan met je vrije tijd als je alleen bent?? Nou, je trekt je badjas aan en loopt via buiten naar het mooie, overdekte, verwarmde, maar apart gelegen zwembad. Erg grappig om te zien dat je in die keiharde wind met regen en grauwe lucht allemaal witte poppetjes over de gladde keien naar het zwembad ziet lopen. Heerlijk was het! Mooie view, lekker warm water en echt even tot rust komen. Verder heb ik nog als touroperator een rondleiding door het hotel gehad, even een thee'tje gedronken met de manager en wat gekletst. Zij komt uit Buenos Aires, dus het was leuk om weer even lekker informeel met een Argentijns accent te kunnen praten. Ze nam de tijd voor de inspectie en het was gezellig. Aangezien ik laat en redelijk goed geluncht had ben ik niet meer de kou ingegaan om avond te eten. Om 22.00 uur ging het lampje uit.

De volgende dag zou ik worden opgehaald om vervolgens naar het nationale park Torres del Paine te gaan waar ik 3 nachten zal verblijven. Bij hotel Remota zeiden ze al dat zij het transfer zouden uitvoeren. Ik blijf het zeggen, maar ik ben nog steeds onder de indruk, PERFECT geregeld.